In het kort:
- Begin wandeling om 7.45 uur
- Lengte van ongeveer 20 km
- einde wandeling om 13.50 uur
De gekozen route komt voor een deel overeen met de GPS-route van Staatsbosbeheer. 's Octends vroeg begint de wandeling in de vrieskou bij een bushalte aan een provinciale weg. Om van de bushalte naar het stuifzandgebied te komen is ongeveer 3 kilometer. Dit ging door een mooi bos met veel dennenaanplant op de niet meer stuivende stuifduinen. Dit geeft een leuk heuvelachtig effect. Op de tocht naar de zandvlakte ben ik nog een stuk of vier wilde zwijnen tegengekomen die net het pad overstaken en heb ik veren gevonden van een bonte specht die waarschijk aangevallen is door een roofdier. Na een tijdje komt dan het zand in zicht.
Het kootwijkerzand is een vrij uniek gebied. Het is het grootste natuurlijke stuifzandgebied van Europa. Het is een overblijfsel van wat ooit een veel groter stuifzandgebied was. 100 jaar geleden was nog een groot gedeelte van de Veluwe zoals het kootwijkerzand. Een van de redenen dat Staatsbosbeheer is opgericht was om de zandverstuiving tegen te gaan. Het stuivende zand was een groot probleem. Er is zelf een dorp in zijn geheel ondergestoven. Dit dorp ligt op het Kootwijkerzand onder een stuifduin die de dikke bart heet. Het verdwijnen van het dorp onder het zand is vrij snel gegaan, waardoor het dorp nog vrij compleet is teruggevonden.
De Wandeling loopt vrijwel over de gehele lengte van het stuifzandgebied. Het einde van de wandeling over het zandige gedeelte is bij de uitkijktoren die een uitzicht geeft over het hele gebied. Het Kootwijkerzand is niet alleen kaal zand, maar er zijn nog een heleboel andere interessante dingen op te vinden. Zo heb ik bijvoorbeeld braakballen gevonden, stukjes metaal tussen het zand en verschillende poot- en hoefafdrukken. Daarnaast groeit er toch nog wel iets. Er zijn vliegdennen, jeneverbesstruiken, heide en veel verschillende soorten mossen.
Na de wandeling over het zand ging de route terug weer via hetzelfde stuk bos als de heenweg, maar via een andere route. Hier kwam ik een opstelling tegen van Alterra, die hier metingen doet aan de kooldioxide uitwisseling en de waterbalans van het bos. Verder kwam ik langs een meertje wat de Loofles heet.
Grotere kaart weergeven
Links:
Link naar site over onderzoek Alterra
Geen opmerkingen:
Een reactie posten